Winkabar

A lot of my thoughts...

Mole Day

  • Posted: 10:18:00 AM
  • |
  • Author: Winkabar



၉ တန္း ၁၀ တန္းတုန္းကက်က္ခဲ့ရတဲ့ တန္ဖိုးတစ္ခုကုိ လူတုိင္းမွတ္မိႀကမယ္ထင္ပါတယ္။ ေသခ်ာမမွတ္မိရင္ေတာင္မွ နည္းနည္းေပါ့။ အဲဒါကဘာလဲဆုိေတာ့ 1 mole မွာရွိတဲ့ molecule အေရအတြက္ပါ။ 6.02 X 10^23 ဆုိတာပါ။ သူ႕ကို Avogardo's Number လို႕လည္းေခၚတယ္။ 10^23 ကို အေမရိကန္ေတြ ရက္စြဲေရးတဲ့ပံုနဲ႕ႀကည့္မယ္ဆိုရင္ ေအာက္တိုဘာလ (၂၃) ရက္ေန႕ေပါ့။ ဒီေအာက္တုိဘာ (၂၃) ရက္ေန႕ကို Mole Day ဆုိၿပီးေတာ့ က်င္းပႀကတယ္။ သူက unofficial holiday ပါ။ ဓာတုေဗဒ ပညာရွင္ေတြကသာဒီေန႕ကိုက်င္းပႀကတာပါ။ သူ႕ရဲ႕ တန္ဖုိးက 6.02 X 10^23 ဆုိေတာ့ Mole Day ကေအာက္တိုဘာ (၂၃) ရက္ေန႕ရဲ႕ မနက္ ၆နာရီ ၂ မိနစ္ကေန ညေန ၆ နာရီ ၂ မိနစ္အထိပါတဲ့။ သူတို႕မလို႕ ႀကံႀကံဖန္ဖန္ေတြးတတ္တယ္။ တစ္ခါမွေတာ့ ဒီလိုေန႕မ်ိဳးရွိတာကိုမႀကားဖူးဘူး။ အခု Chemistry
အခန္းယူမွပဲ သိေတာ့တယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာစိတ္ဝင္စားဖို႕ေတာ့ေကာင္းပါတယ္။


Today is Mole Day; let's think about Chemistry all day. :P


အခ်စ္ဆိုတာ

  • Posted: 9:05:00 PM
  • |
  • Author: Winkabar
  • |
  • Filed under: tag

အခ်စ္ဆိုတာ ခံစားခ်က္ကိုျပင္းထန္ေစတဲ့့ အရာတစ္ခုပါ။ လူေတြဟာ အခ်စ္ကုိစစခ်င္းေတြ႕ရွိသြားတဲ့အခါမွာ ကုိယ့္ရဲ႕ စိတ္ခံစားမႈအားလံုးကုိ အခ်စ္အေပၚမွာပံုအပ္လုိက္ႀကတယ္။ အခ်စ္က ေပ်ာ္စရာေပးရင္ အစြမ္းကုန္ေပ်ာ္လုိက္တယ္။ အခ်စ္က ဝမ္းနည္းစရာေတြေပးလာျပန္ရင္လည္း အစြမ္းကုန္ဝမ္းနည္းလိုက္ႀကတယ္။ အခ်စ္ကုိဦးစားေပးထားတဲ့ဒီလိုအခ်ိန္မွာ ေဘးပတ္ဝန္းက်င္က ဘယ္လိုစကားေတြပဲေျပာေျပာ ဘယ္လိုသတိေပးခ်က္ေတြကုိပဲဆုိဆုိ လ်စ္လ်ဴရွဴထားခဲ့ႀကတယ္။ အခ်စ္က ကုိယ့္ကုိ လိမ္ေနတာကို သိေနရင္ေတာင္မွ အမွန္တရားကုိ ဖံုးကြယ္ၿပီး မုသားစကားေတြ အမွန္လုိ႕တထစ္ခ်ယံုႀကည္ၿပီးေတာ့ အခ်စ္ေခၚရာေနာက္ကို တေကာက္ေကာက္ပါေအာင္လုိက္လာခဲ့ႀကတယ္။ ကုိယ္ရတဲ့အခ်စ္က အစစ္ ဟုတ္လားမဟုတ္လားဆိုတာကို ဆန္းစစ္မႈမရွိပဲနဲ႕ေပါ့။ အဲဒါေႀကာင့္လူေတြကေျပာႀကတယ္ အခ်စ္မွာမ်က္စိမရွိဘူးတဲ့။ ကံေကာင္းတဲ့လူေတြက်ေတာ့ အဲဒီလိုအခ်စ္က သူ႕တို႕အတြက္ တစ္သက္တာအတြက္ တကယ့္အခ်စ္စစ္ျဖစ္သြားၿပီးေတာ့ တစ္ဘဝလံုးအားကုိးစရာျဖစ္သြားႀကတယ္။ တစ္သက္လံုးအခ်စ္ေႀကာင့္ေပ်ာ္ရႊင္သြားႀကရတယ္။ ကံမေကာင္းတဲ့လူေတြက်ျပန္ေတာ့ သူတို႕အဲဒီလို ယံုယံုႀကည္ႀကည္နဲ႕ မ်က္စိစံုမွိတ္ၿပီးလိုက္လာတဲ့ခဲ့တဲ့အဲဒီအခ်စ္က တကယ့္အစစ္မဟုတ္ဘူးဆုိတာကို လမ္းရဲ႕တစ္ေနရာကိုေရာက္ေတာ့မွ သိလာႀကတယ္။ အဲဒီလုိလည္းသိလာေရာ သူတို႕ရဲ႕ မ်က္စိေတြပြင့္သြားတာေပါ့။ အျမင္ေတြရွင္းသြားေတာ့ ေရွ႕ဆက္ဖုိ႕လမ္းကုိႀကည့္လုိက္ေတာ့ အဲဒီလမ္းက အပိတ္ခံလိုက္ရတာကိုေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ဒါနဲ႕ပဲ မထူးပါဘူး။ ေနာက္ျပန္လွည့္မယ္ဆုိၿပီးလွည့္လည္းႀကည့္လုိက္ေရာ သူလာခဲ့တဲ့လမ္းက ေတာ္ေတာ္ ခရီးေရာက္ေနၿပီဆုိတာကိုေတြ႕လိုက္ရတယ္။ အလာတုန္းကလည္း ဂရုမစိုက္မိပဲနဲ႕ သူမ်ားလမ္းျပတဲ့ေနာက္ကုိလုိက္လာခဲ့တာဆိုေတာ့ အျပန္လမ္းကိုမမွတ္မိႀကေတာ့ဘူး။ ဒီလိုနဲ႕ပဲ ငါသူ႕ကုိ ဘယ္လိုလုပ္မ်ားခ်စ္မိသြားပါလိမ့္။ ငါဘယ္လိုမ်ားျဖစ္ရတာပါလိမ့္။ ဒီလမ္းကို ငါဘာလို႕မ်ားေရြးခ်ယ္ခဲ့တာပါလဲ။ ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းေတြထြက္လာေတာ့တာေပါ့။ အဲလိုနဲ႕ပဲ ေရွ႕ဆက္လည္းတိုးလို႕မရ၊ ေနာက္လည္းဆုတ္လို႕မရေတာ့ပဲ လမ္းတစ္ဝက္မွာ ပိတ္မိေနတယ္။ ကုိယ္က ယံုႀကည္ၿပီး ေလွ်ာက္ခဲ့တဲ့လမ္းက တကယ့္တကယ္ မရွိမွန္းလည္းသိလုိက္ရေရာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြအားလံုးရုိက္ခ်ိဳးခံလိုက္ရသလိုျဖစ္သြားတယ္။ ေတာ္ရံုတန္ရံုေရွ႕ဆက္ဖို႕အတြက္ စဥ္းစားလို႕မရႀကေတာ့ဘူး။ အျမင္ေတြေဝဝါးၿပီး လမ္းေပ်ာက္ကုန္ႀကတယ္။ အဲဒီလိုခံစားရတာကို လူေတြက အသည္းကြဲတယ္လို႕ တင္စားႀကတယ္။ အသည္းကြဲတဲ့လူေတြထဲက တခ်ိဳ႕က အခ်ိန္အတိုင္းအတာတစ္ခုႀကာလာေတာ့ အားစိုက္ၿပီး ေရွ႕ဆက္ဖုိ႕လမ္းတစ္လမ္းကိုေဖာက္လိုက္ႀကတယ္။ ဒီအျဖစ္အပ်က္ဆုိးႀကီးကိုေနာက္မွာထားခဲ့ၿပီး ေရွ႕ဆက္သြားဖို႕ေပါ့။ တခ်ိဳ႕က်ျပန္ေတာ့လည္း ဘာကုိမွအားစိုက္ဖို႕မစဥ္းစားႀကေတာ့ပဲနဲ႕ အခ်စ္ကေပးတာဆုိရင္ ဒဏ္ရာပဲျဖစ္ေစဦးေတာ့ သိမ္းထားမယ္ဆုိၿပီး တစ္သက္လံုးအဲဒီဒဏ္ရာကိုမကုခ်င္ေတာ့ သူပိတ္မိေနတဲ့လမ္းမွာပဲထုိင္ေနႀကေရာ။ ဒဏ္ရာကုိႀကိဳးစားကုၿပီး လမ္းအသစ္ကို ေလွ်ာက္ႀကတဲ့လူေတြအတြက္ အေပၚယံႀကည့္ရင္ေတာ့သူ႕စိတ္ထဲမွာ ဘာခံစားခ်က္မွမရွိေတာ့ဘူးေပါ့။ ဒါေပမဲ့ စိတ္ဒဏ္ရာဆုိတာ အခ်ိန္ေတြဘယ္ေလာက္ပဲႀကာႀကာ လံုးဝေပ်ာက္သြားတာမ်ိဳးမဟုတ္ပဲမသိစိတ္ရဲ႕တစ္ေနရာမွာ တပိုင္းတစေလာက္က်န္ခဲ့တတ္တာမ်ိဳးဆုိေတာ့ သူ႕အတြက္ရခဲ့တဲ့ အသည္းကြဲတယ္ဆုိတဲ့ ဒဏ္ရာက အစေလးနည္းနည္းက်န္ေနခဲ့တာေပါ့။ ဒါကို သူရဲ႕သိစိတ္က မသိႏုိင္ေအာင္ ဘယ္ေလာက္ပဲဖံုးထားဖံုးထား သူ႕ရဲ႕ မသိစိတ္ထဲမွာ ထင္ရွားေနတာဆုိေတာ့ အခ်စ္ဆိုတဲ့အရာကို အဲဒီလူက ေႀကာက္ေနတတ္တယ္။ အခ်စ္နဲ႕ထပ္ေတြ႕ရမွာ ဒီလိုေဝဒနာမ်ိဳးထပ္ၿပီးခံစားရမွာကို အလိုလိုေနရင္းေႀကာက္ေနတတ္တယ္။ အဲဒါနဲ႕ပဲ သူက သူ႕ကိုလာၿပီးေပးႀကတဲ့ေနာက္ထပ္အခ်စ္အသစ္ေတြကို သူအသည္းကြဲမခံခ်င္ေတာ့တဲ့အတြက္ လ်စ္လ်ဴရွဴထားလိုက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီလူမသိလုိက္တာက သူ႕အသည္းမကြဲခ်င္လုိ႕ေရွာင္လုိက္တာေႀကာင့္ သူမ်ားေတြရဲ႕အသည္းေတြကို သူမသိမသာနဲ႕ခဲြလိုက္မိတယ္ဆုိတာကိုပဲ။ အသည္းကြဲသြားၿပီး အခ်စ္အသစ္ထပ္မရွာခ်င္ႀကတဲ့လူေတြထဲမွာ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့ တစ္သက္လံုးအိမ္ေထာင္မျပဳပဲ တစ္ေယာက္တည္းပဲေနသြားႀကတယ္။ တခ်ိဳ႕က်ျပန္ေတာ့လည္း တစ္သက္လံုးတစ္ေယာက္တည္းမေနခ်င္တာနဲ႕ အခ်စ္မရလည္း အေဖာ္ရေအာင္လို႕ အိမ္ေထာင္ျပဳလိုက္ႀကတယ္။ သူတို႕သားသမီးေတြရလာတဲ့အခါက်ေတာ့ သူတို႕ရဲ႕ သားေတြသမီးေတြကို သူတို႕ခံခဲ့ရသလို မခံစားေစခ်င္ႀကဘူး။ ဒါနဲ႕ပဲ အဲဒီသားသမီးေတြ အရြယ္ေရာက္လာတဲ့အခါ သားသမီးေတြကို ထိခုိက္မွာစုိးတဲ့ဆႏၵေႀကာင့္ လိုအပ္တာထက္ပိုၿပီးေတာ့ ခ်ဳယ္ခ်ယ္ တားျမစ္ႀကတယ္။ ေယာက္်ားေလးသူငယ္ခ်င္းမထားရဘူးတို႕ မိဘမပါပဲအျပင္သြားမလည္ရဘူးတို႕။ အဲဒီလိုတားျမစ္ခံရတဲ့သားသမီးေတြရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ ငါတို႕ကိုမိဘေတြက တအားခ်ဳယ္ခ်ယ္တယ္ ယံုလည္းမယံုႀကည္ႀကဘူး။ အဲေလာက္ေတာင္ မယံုတာ ငါတုိ႕ကလည္း လုပ္ျပဦးမယ္ဆုိတဲ့အေတြးမ်ိဳးေတြ စိတ္ထဲကေန မသိမသာေပၚလာတတ္တယ္။ ဒီလိုနဲ႕ပဲ မိဘေရွ႕က်ေတာ့ စကားနားေထာင္ၿပီးေတာ့ ကြယ္ရာက်ေတာ့ တားျမစ္ထားတဲ့ ကိစၥမွန္သမွ်ကို လုပ္လာႀကတယ္။ ဒီလိုနဲ႕ပဲ သူတုိ႕မိဘေတြ စိတ္ပူတဲ့ ကိစၥေတြလည္းျဖစ္လာေရာ မိဘစကားကုိ နားမေထာင္မိပဲ ငါတုိ႕လုပ္မိတာ မွားၿပီဆိုၿပီး ေနာင္တရႀကသြားႀကေရာ။ အဲ အဆင္ေျပသြားတဲ့ သားသမီးေတြက်ျပန္ေတာ့ အခ်ိန္တန္လုိ႕ မိဘေတြကို ဖြင့္ေျပာျပတဲ့အခ်ိန္မွာ မိဘေတြက အျပင္းအထန္ကန္႕ကြက္ႀကတယ္။ သူတုိ႕သားသမီးကို သူတို႕ သေဘာတူတဲ့လူနဲ႕ပဲ ယူေစခ်င္တာကိုး။ သားသမီးေတြဖက္ကလည္း မိဘေပးစားတာကိုမလိုခ်င္၊ မိဘေတြကလည္း သူတို႕သေဘာတူတဲ့လူနဲ႕ပဲ ယူေစခ်င္.. အဲဒီလိုနဲ႕ ခုိးေျပးႀကတယ္။ ဒီလိုနဲ႕ ပဲသံသရာလည္ေနရာ။ တကယ္ေတာ့ အခ်စ္ဆုိတာ ဘဝရဲ႕ အေရးအႀကီးဆံုး အစိတ္အပိုင္းမဟုတ္ေပမဲ့ အေရးႀကီးတဲ့ က႑တစ္ခုကေန ေနရာယူထားတဲ့အရာတစ္ခုပါပဲ။

မခြန္ျမလႈိင္ tag ထားတဲ့ အခ်စ္ဆိုတာပါ။ အခ်စ္ဆုိတဲ့ အဓိပၸာယ္ရဲ႕ တစ္ပိုင္းတစ္စေပါ့။ အခ်စ္ဆိုတဲ့အရာကို ေျပာရင္ ေျပာလို႕မကုန္ႏုိင္ဘူးတဲ့။ အဲေတာ့ ဒီအခ်စ္အေႀကာင္းကို ဆက္ေျပာဖုိ႕ ေနာက္ႏွစ္ေယာက္ကို ထပ္ tag ခ်င္ပါတယ္။ သူတို႕ကေတာ့ ေပ်ာက္ေနတာႀကာၿပီ။ tag လိုက္ရင္ေတာ့ ထြက္လာမယ္ထင္ရတာပဲ။

ေမပ်ိဳ နဲ႕ ႏွံေကာင္ တို႕ပါ။ ကဲ tag လုိက္ၿပီ။ အားတဲ့အခါ ေရးေပးေပါ့ေနာ္။

Problem of the Week

  • Posted: 10:46:00 PM
  • |
  • Author: Winkabar

ေက်ာင္းကေန အပတ္တုိင္း problem of the week ဆိုၿပီး တစ္ပတ္ကို ပုစၦာတစ္ပုဒ္စီေမးတယ္။ ဒီအပတ္ရဲ႕ေမးခြန္းက စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းလုိ႕ တင္လိုက္ပါတယ္။ အေျဖက ေနာက္တစ္ရက္ ႏွစ္ရက္ဆုိရင္ သိရၿပီ။


Ramona just completed writing her first book and numbered the pages. Numbering the book required 2649 digits. How many pages does Ramona's book have?

Ramona ဆိုတဲ့ေကာင္မေလးက စာအုပ္တစ္အုပ္ကိုေရးလို႕လည္းၿပီးေရာ စာမ်က္ႏွာေတြကို နံပါတ္စဥ္တပ္လိုက္တာ ဂဏန္းေပါင္း ၂၆၄၉ လံုးကိုသံုးလုိက္ရပါတယ္။ သူမရဲ႕ စာအုပ္မွာ စာမ်က္ႏွာ

ဘယ္ႏွမ်က္ႏွာရွိပါသလဲတဲ့။

ေျဖႀကည့္လုိက္ပါဦးေနာ္။ အေျဖသိရရင္ ဒီပို႕စ္ရဲ႕ ေကာ့မန္႕ေအာက္မွာတင္ထားလိုက္ပါ့မယ္။

လူမုန္လာဥ၊ လူႀကက္ဥ နဲ႕ လူလက္ဖက္ေျခာက္

  • Posted: 8:28:00 PM
  • |
  • Author: Winkabar


တစ္ခါက ဤမဟာဘဒၵကမၻာရဲ႕တစ္ေနရာမွာ သားအဖႏွစ္ေယာက္ရွိေလသတဲ့။ တစ္ေန႕မွာသမီးလုပ္တဲ့သူက အေဖကိုတုိင္တည္တယ္။ သူ႕ဘဝမွာအဆင္မေျပတာေတြမ်ားေနတယ္ေပါ့။ ဘာလုပ္လုပ္အဆင္မေျပတာေတြခ်ည္းမို႕ အားကပ်က္ေနၿပီး အရာရာကိုလက္ေလွ်ာ့ခ်င္စိတ္ကေပါက္ေနၿပီ ေဖေဖရယ္။ တိုက္ရခုိက္ရတာ၊ ရုန္းရကန္ရတာလည္း သမီးမွာေမာလွပါၿပီ၊ ပန္းလွပါၿပီရွင္။ ျပႆနာတစ္ခုေျပလည္သြားလို႕မွ မနားရေသးဘူး ေနာက္ထပ္ျပႆနာတစ္ခုက ထပ္တက္လာနဲ႕ ဘဝဆုိတာ ဒုကၡတြင္းႀကီးထဲေဇာက္ထုိးဆင္းေနရသလိုပါပဲ ေဖေဖရယ္၊ သမီးေတာ့စိတ္ညစ္တယ္ လူေတာင္ဆက္မလုပ္ခ်င္ေတာ့ဘူး ဘာညာစသည္ျဖင့္ဖေအကိုတုိင္တည္ရင္း ညည္းရွာတယ္။

ဖေအလုပ္တဲ့လူက စာဖိုမွဴးႀကီးပါ။ သမီးကလည္း အဲဒီလို ညည္းညဴတုိင္တည္လာေရာဖေအက ဘာမေျပာညာမေျပာနဲ႕သမီးကိုလက္ဆြဲၿပီး မီးဖိုေခ်ာင္ထဲေခၚသြားတယ္။ ၿပီးေတာ့အိုးသံုးလံုးထဲကုိေရေတြျဖည့္ၿပီး မီးျပင္းျပင္းနဲ႕ ဖုိသံုးဖုိေပၚမွာတည္လိုက္တယ္။ မႀကာပါဘူး။ မီးေတြကျပင္းေတာ့သံုးအုိးစလံုးထဲကေနေရေတြက ပြက္ပြက္ဆူလာေတာ့တာေပါ့။ ေရေႏြးလည္းဆူေရာ ဖေအလုပ္တဲ့သူက တစ္အိုးထဲကုိ မုန္လာဥေတြထည့္၊ ေနာက္တစ္အိုးထဲကုိ ႀကက္ဥေတြထည့္၊ ေနာက္တစ္အိုးထဲကိုက်ေတာ့ လက္ဖက္ေျခာက္ေတြထည့္လုိက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့အုိးေတြကို ဒီအတုိင္းဆက္တည္ထားလိုက္တယ္။ စကားေတာ့တစ္လံုးမွမေျပာဘူး။ သမီးလုပ္တဲ့သူက ေဖေဖ့ႏွယ္ဘာေတြမ်ားလုပ္ေနျပန္တာလဲလို႕ေတြးရင္းစိတ္ကတယ္မရွည္ခ်င္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ဘာကိုမဆုိအေႀကာင္းမဲ့မလုပ္တတ္တဲ့ ဖေအ့အေႀကာင္းကိုသိထားေတာ့အံကေလးတင္းရင္း စိတ္မရွည္စြာနဲ႕ပဲေစာင့္ေနရပါေတာ့တယ္။

ဆယ္မိနစ္ေလာက္ႀကာေတာ့ဖေအလုပ္တဲ့သူက မီးသံုးဖုိစလံုးကိုသတ္လုိက္ၿပီး ပထမအိုးထဲက မုန္လာဥေတြကုိဆယ္၊ ပန္းကန္တစ္ခ်ပ္ထဲထည့္တယ္။ ေနာက္တစ္အုိးထဲက ႀကက္ဥေတြကုိလည္းဆယ္ၿပီးတျခားပန္းကန္ထဲထည့္တယ္။ ေနာက္ဆံုးအိုးထဲကလက္ဖက္ရည္ႀကမ္းေတြကုိလည္း ပန္းကန္တစ္လံုးထဲထည့္တယ္။ ၿပီးေတာ့မွ သမီးဖက္ကုိလွည့္ၿပီးေမးလုိက္တယ္။

" ကဲ .. သမီးေလးေရ၊ ဒါေတြကဘာေတြလဲ.. "

" မုန္လာဥျပဳတ္ရယ္၊ ႀကက္ဥျပဳတ္ရယ္၊ ေရေႏြးႀကမ္းရယ္ပါ ေဖေဖ.. "

သမီးကအဲဒီလိုေျဖလုိက္ေတာ့ဖေအကသမီးကုိသူ႕နားလာခုိင္းၿပီး မုန္လာဥေတြကုိစမ္းခုိင္းတယ္။ သမီးကဖေအခုိင္းတဲ့အတုိင္း မုန္လာဥျပဳတ္ေတြကုိဇြန္းနဲ႕ထုိးႀကည့္ၿပီးေနာက္ " ေဖေဖ့မုန္လာဥေတြက ေပ်ာ့ၿပဲေနၿပီ.. " လို႕ေျပာလုိက္ပါတယ္။

ဖေအက သမီးစကားကုိအမႈမထားပဲႀကက္ဥျပဳတ္တစ္လံုးကုိယူၿပီးသမီးကိုခြဲခုိင္းျပန္တယ္။ အေပၚကအကာကုိခြာလိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ေကာင္းေကာင္းႀကီးက်က္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ႀကက္ဥျပဳတ္ေပါ့။

ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ေရေႏြးႀကမ္းကုိျမည္းႀကည့္ဖုိ႕ဖေအကခုိင္းလုိက္ျပန္တယ္။ သမီးလုပ္တဲ့သူက ၿပံဳးလိုက္မိေနရင္းကေနဖေအခုိင္းတဲ့အတုိင္းအေငြ႕တေထာင္းေထာင္းထေနတဲ့ေရေႏြးႀကမ္းပူပူကုိ တဖူးဖူးမႈတ္လုိ႕ျမည္းလုိက္လိုက္ရပါတယ္။ အင္မတန္ေမႊးပ်ံ႕ၿပီးအရသာရွိတဲ့လက္ဖက္ရည္ႀကမ္းျဖစ္ေနတာကုိလည္း သတိထားလုိက္မိတယ္။

"ေဖေဖဘာကုိေျပာခ်င္တာလဲဟင္…" လက္ဖက္ရည္ႀကမ္းကိုအရသာခံရင္း သမီးကမေအာင့္ႏုိင္ေတာပဲ ေမးလုိက္ရပါေတာ့တယ္။

ဖေအကရွင္းျပတယ္။

" မုန္လာဥရယ္၊ ႀကက္ဥရယ္၊ လက္ဖက္ေျခာက္ရယ္ဆိုတဲ့မတူတဲ့အရာသံုးမ်ိဳးဟာ တူညီတဲ့ဒုကၡျဖစ္တဲ့ ေရေႏြးပူပူထဲမွာ တစ္ျပိဳင္တည္း တစ္ညီတည္း ထည့္အျပဳတ္ခံခဲ့ရတာခ်င္းအတူတူတံု႕ျပန္ပံုခ်င္းက်ေတာ့ မတူဘူးေလ သမီးရဲ႕။

မုန္လာဥဟာေရေႏြးထဲမေရာက္ခင္တုန္းကေတာ သန္သန္မာမာ၊ ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္းႀကီးရယ္၊ အဲ.. ဒါေပမဲ့ ေရေႏြးနဲ႕လည္းအျပဳတ္ခံလုိက္ရေရာ တစ္ခါတည္းကိုေပ်ာ့ဖတ္ၿပီး ခ်ိနဲ႕သြားေတာ့တာပဲ။

ႀကက္ဥကက်ေတာ့ ေရေႏြးထဲမေရာက္ခင္ကအထိမခံဘူး ထိလုိက္တာနဲ႕ဖတ္ခနဲကြဲမွာအေသအခ်ာေနာ္။ အေပၚခြံပါးပါးေလးက အထဲကအရည္ႀကည္ေပ်ာ့ဖတ္ဖတ္ေလးေတြကိုကာရံထားရတဲ့အေနအထားေပါ့။ ဒါေပမဲ့ေရေႏြးဆူဆူထဲမွာလည္းႀကာႀကာေလးေနလိုက္ရေရာ အဲဒီေပ်ာ့အိအိအတြင္းသားေတြအားလံုးမာကုန္တာပဲမဟုတ္လားသမီးရဲ႕..။

ေအး.. လက္ဖက္ေျခာက္ကေတာ့ တစ္ဘာသာပဲ။ ေရေႏြးပြက္ပြက္ထဲလည္းေရာက္သြားေရာ အဲဒီပြက္ပြက္ဆူေနတဲ့ေရကုိပါ လက္ဖက္ရည္အျဖစ္ေျပာင္းလဲပစ္လုိက္တယ္။

ကဲ.. အေဖ့သမီးကေရာ ဘာလဲ။ မုန္လာဥလား၊ ႀကက္ဥလား၊ လက္ဖက္ေျခာက္လား။ ေလာကဓံဆုိတာေတာ့လူတုိင္းရင္ဆုိင္ႀကရတာပဲသမီး။ အဲဒီေလာကဓံနဲ႕နဖူးေတြ႕ ဒူးေတြ႕ရင္ဆုိင္ရတဲ့အခါမွာ သမီးက ဘယ္လိုတံု႕ျပန္လိုက္ခ်င္သလဲ။ မုန္လာဥလုိတံု႕ျပန္မလား၊ ႀကက္ဥလိုတုံ႕ျပန္မလား၊ လက္ဖက္ေျခာက္လုိတုံ႕ျပန္မလား သမီးဘာသာစဥ္းစားေပေတာ့ကြယ္။"

ပံုျပင္ေလးကေတာ့ဒါပါပဲကြယ္။ စာဖတ္သူလူႀကီးမင္းကေရာဘယ္လိုပါလဲ။

အျပင္ပန္းအျမင္မွာေတာ့ မုန္လာဥလိုမာမာခ်ာခ်ာ ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္းႀကီးနဲ႕ ေလာကဓံနဲ႕ တကယ္တမ္းရင္ဆုိင္ရတဲ့အခါက်ရင္ေတာ့ ေပ်ာ့ေခြႏြမ္းရိၿပီးအားကုန္သြားမယ့္လူစားမ်ိဳးပါလား။

ဒါမွမဟုတ္ႀကက္ဥလုိလူစားလား။ အစတုန္းကေတာ့ ထိလြယ္ရွလြယ္တယ္။ စိတ္ကလည္းေပ်ာ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ေသျခင္းတရားလုိ ရွင္ကြဲကြဲတာလုိ ခြ်တ္ၿခံဳက်တာလို ႀကမၼာဆုိးတစ္ခုခုကို အျပင္းအထန္ခံစားၿပီးရတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ နင္လားဟဲ့.. ေလာကဓံဆုိတဲ့စိတ္ဓာတ္၊ ထီမထင္တဲ့စိတ္ဓာတ္နဲ႕ မာေက်ာေက်ာ ေတာင့္တင္းတင္းႀကီးျဖစ္သြားမယ့္လူစားမ်ိဳးလား။ မျပဳတ္ခင္ႀကက္ဥနဲ႕ ျပဳတ္ၿပီးသားႀကက္ဥလုိပဲ အျပင္ပန္းအျမင္မွာသိပ္မကြာလွေပမယ့္ အတြင္းမွာခါးသီးမာေက်ာေနတဲ့ႏွလံုးသားနဲ႕လူမ်ားျဖစ္ေနမွာလား။

ဒါမွမဟုတ္စာဖတ္သူလူႀကီးမင္းဟာ လက္ဖက္ေျခာက္လုိလူစားမ်ိဳးလား။ ေရပူကုိေပမယ့္ အသြင္ေျပာင္းေပးႏုိင္စြမ္းရွိတာမ်ိဳးေလ။ လက္ဖက္ေျခာက္ဆုိတာက ေရေႏြးဆူေလေလ ပြက္ေလေလ လက္ဖက္ရည္အရသာေကာင္းေလေလေပါ့။ လက္ဖက္ေျခာက္လိုလူဆုိတာကလည္း ဒုကၡသုကၡေတြအရွိန္တက္ေလေလ အရည္အခ်င္းေတြပိုရွိလာေလျဖစ္ၿပီးကိုယ့္ပတ္ဝန္းက်င္အတြက္ပိုေကာင္းတဲ့အေျခအေနကုိ ဖန္တီးေပးႏုိင္သူျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။

ကဲ.. စာဖတ္သူလူႀကီးမင္း ေလာကဓံကုိဘယ္လိုရင္ဆိုင္မယ္စိတ္ကူးပါသလဲ။ စာဖတ္သူဟာ လူမုန္လာဥလား၊ လူႀကက္ဥလား၊ လူလက္ဖက္ေျခာက္လား။


ဒီပံုျပင္ကို ဘယ္မွာလဲမသိဘူး ဖတ္ဖူးတယ္။ မွတ္ေတာ့မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ အခု forward mail တစ္ခုကေနရလို႕ ျပန္တင္လိုက္ပါတယ္။


Breast Cancer Awareness Month

  • Posted: 8:31:00 PM
  • |
  • Author: Winkabar


Breast Cancer Awarness Month တစ္ခါထပ္ေရာက္လာျပန္ၿပီ။ အရင္ႏွစ္ ဒီလိုအခ်ိန္တုန္းက ရင္သားကင္ဆာနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီးပို႕စ္တင္တုန္းက အပန္းေရာင္လို႕ေရးတုန္းက အစ္မလင္းက ပန္းေရာင္လို႕ ေျပာလို႕ ျငင္းႀကတာေတာင္ မွတ္မိေသးတယ္။ အခုေတာ့ သူလည္း မျငင္းႏုိင္ေတာ့ဘူးထင္တယ္။ စိတ္ညစ္ေနလို႕ ဘေလာ့ေရးတာ နားထားတယ္တဲ့။ ႀကံဳရင္ေတာ့ သြားအားေပးလိုက္ပါဦးေနာ္။

ဒီတစ္ႏွစ္ေတာ့ ဒီေရာဂါအေႀကာင္း နည္းနည္းထပ္ေရးမယ္လို႕စဥ္းစားထားတာ။ စာအုပ္တစ္အုပ္ေတာ့ေတြ႕ထားတယ္။ အခ်ိန္ကမရတာနဲ႕ ဒီလမကုန္ခင္ေတာ့ တင္ျဖစ္ေတာ့မယ္ မထင္ဘူး။ သူ႕အခ်ိန္ကလည္း ေရာက္လာၿပီဆုိေတာ့ အရင္လက တင္ထားတဲ့ပို႕စ္ကိုပဲ ျပန္တင္လိုက္ပါတယ္။ ဒီလအထိမ္းအမွတ္အေနနဲ႕ေပါ့။


ကင္ဆာစျဖစ္ပံု
-------------------
ကင္ဆာဟာခႏၵာကိုယ္ထဲကဆဲလ္ေတြအထိန္းအကြပ္မရွိဘဲပြားမ်ားလာရာကေနျဖစ္လာတာပါ။
ဆဲလ္ေတြဟာအမ်ားအားျဖင့္လုိအပ္ေသာအခါမွ ပြားႀကတာပါ။
ဆဲလ္အသစ္ေတြရတဲ့အခါက်ေတာ့
ဆဲလ္ေဟာင္းေတြကေသျပီးဆဲလ္အသစ္ေတြက
အေဟာင္းေနရာမွာအစားထုိးလုိက္တာပါ။ ကင္ဆာျဖစ္တဲ့အခါက်ေတာ့
ဆဲလ္အေဟာင္းေတြကလည္းမေသ၊ အသစ္ေတြကလည္းမ်ားျဖစ္လာျပီးေတာ့
ခႏၵာကိုယ္ထဲမွာမလိုအပ္တဲ့တစ္သွ်ဴးအစုအေ၀းႀကီးျဖစ္လာပါတယ္။
အဲဒီအစုအေ၀းကို Tumors လုိ႕ေခၚပါတယ္။
Tumors ႏွစ္မ်ိဳးရွိပါတယ္။ Benign နဲ႕Malignant ။
နံပါတ္(၁) အမ်ိဳးအစား က ကင္ဆာမျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။
ခြဲစိတ္ကုသလ်ွင္ထုတ္ႏုိင္ျပီးေတာ့ ထပ္လည္းမျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။
တျခားအစိတ္အပိုင္းေတြကိုမပ်ံ႕ႏုိင္သလိုဒုကၡလည္းမေပးပါဘူး။
နံပါတ္ (၂) ျဖစ္တဲ့ Malignant ကေတာ့ကင္ဆာျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။
ခြဲျပီးထုတ္ႏုိင္ေပမယ့္ ထပ္ျဖစ္ႏုိင္တဲ့အလားအလာေတြရွိပါတယ္။
သူ႕ေဘးပတ္ ၀န္းက်င္မွာရွိတဲ့ဆဲလ္ေတြအဂၤါေတြကိုလည္းပ်ံ႕ႏွံ့ႏုိင္ျပီးေတာ့ဒုကၡေပးႏုိင္ပါတယ္။ ကင္ဆာေတြဟာခႏၵာကိုယ္အစိတ္အပိုင္းေတြကိုမူတည္ျပီးနာမည္ေပးေလ့ရွိတဲ့အတြက္
ရွိတဲ့ဆဲလ္ေတြ ေရာဂါျဖစ္တာကိုေျပာတာပါ။ အဲလုိဆဲလ္ေတြကတျခားေနရာေတြကုိပ်ံ႕သြားတဲ့အခါမွာလည္းရင္သားကင္ဆာ
လို႕ပဲေခၚပါတယ္။တစ္နည္းအားျဖင့္အရိုးကိုပ်ံ႕သြားေသာ္လည္း
အရိုးကင္ဆာမျဖစ္သြားပါ။ ရင္သားကင္ဆာသာျဖစ္ဆဲပါ။ အပ်ံ႕ႏုိင္ဆံုးေနရာေတြကေတာ့
အရိုး၊အသည္းနဲ႕ဦးေႏွာက္တုိ႕ပဲျဖစ္ပါတယ္။


ဘယ္သူေတြမွာအျဖစ္မ်ားလဲ
------------------------------

၁) အသက္ႀကီးေသာအမ်ိဳးသမီးမ်ားတြင္ပိုျဖစ္တတ္ပါသည္။ (အသက္၆၀တြင္အျဖစ္မ်ား)
၂) အရင္ကျဖစ္ဖူးသူမ်ား (ရင္သားတစ္ဖက္တြင္ျဖစ္ဖူးပါက ေနာက္တစ္ဖက္လည္းျဖစ္ႏုိင္ေခ်ရွိသည္)
၃) မ်ိဳးရိုးလုိက္ႏိုင္သည္ (အေမ၊အစ္မ၊အေဒၚစသည္ျဖင့္မိမိမ်ိဳးရုိးထဲတြင္ျဖစ္ဖူးပါက)
၄) အသက္ႀကီးမွကေလးယူသူမ်ား
၅) အသက္(၁၂)ေအာက္တြင္စ၍အပ်ိဳေဖာ္ဝင္သူမ်ား
၆) အသက္(၅၅)ေက်ာ္မွေသြးဆံုးသူမ်ား
၇) ကေလးမေမြးေသာအမ်ိဳးသမီးမ်ား
၈) အဝလြန္သူမ်ား ႏွင့္
၉) ေဆးလိပ္ေသာက္သူမ်ား ( ေဆးလိပ္အေငြ႕အရွဴမ်ားသူမ်ားပါအပါအဝင္) တုိ႕ျဖစ္ပါတယ္။

***ရင္သားကင္ဆာဟာမကူးစက္ႏုိင္ပါဘူး***

ေရာဂါလကၡဏာမ်ား
--------------------
* ရင္သားႏွင့္ခ်ိဳင္းႀကားတြင္ အဖုအက်ိတ္မ်ားေတြ႕ျခင္း ႏွင့္
ရင္သားပံုမမွန္ျဖစ္ျခင္း၊ နီရဲလာျခင္း
* ရင္သားအေရျပား လိေမၼာ္သီးအခြံကဲ့သို႕တြန္႕လာျခင္း
* ရင္သားေရာင္လာမယ္
* ရင္သားအရြယ္ႀကီးလာျခင္း

ကာကြယ္ရန္နည္းလမ္းမ်ား
----------------------------
ကိုယ္တုိင္စစ္ေဆးျခင္း

မိမိရင္သားအားမိမိစစ္ေဆးႏုိင္ပါတယ္။ အဖုအက်ိတ္မ်ားရွိမရွိ၊ ပံုေျပာင္းျခင္းရွိမရွိ တစ္ပတ္တစ္ခါပဲျဖစ္ျဖစ္
ေရခ်ိဳးတုိင္းစစ္ေဆးႏုိင္ပါတယ္။

ဆရာ၀န္ႏွင့္စစ္ေဆးျခင္း

၁) အသက္(၄၀) ေက်ာ္အမ်ိဳးသမီးေတြဟာ ၁ႏွစ္(သို႕) ၂ႏွစ္
(၁) ႀကိမ္ဆရာ၀န္နဲ႕စစ္ေဆးသင့္ပါတယ္။
၂) အသက္(၄၀) ေအာက္အမ်ိဳးသမီးမ်ားကေတာ့ ဆရာ၀န္ႏွင့္တုိင္ပင္ျပီး
မည့္သည္အခ်ိန္စစ္ေဆးရမည္ကိုေမးျမန္းသင့္ပါတယ္။

"ႀကိဳတင္ကာကြယ္ျခင္းဟာကုသျခင္းထက္ပိုျပီးထိေရာက္တယ္" ဆုိတဲ့စကားအတုိင္း
ျဖစ္မွသိတာထက္စာရင္ႀကိဳတင္သိႏုိင္ျပီးရင္သားကင္ဆာေရာဂါကိုကာကြယ္ႏုိင္ရန္
ရည္ရြယ္၍ေရးသားလုိက္ပါတယ္။ ရင္သားကင္ဆာတုိက္ဖ်က္ေရးလအထိမ္းအမွတ္အေနနဲ႕
ဤပို႕စ္ျဖင့္ ရင္သားကင္ဆာတုိက္ဖ်က္ေနႀကသူမ်ားအား ဂုဏ္ျပဳအားေပးလုိက္ပါတယ္။

Links: http://www.medicinenet.com/cancer_prevention/article.htm
: http://en.wikipedia.org/wiki/Pink_for_October
: http://pinkforoctober.org/downloads/
: Download treatment book
:http://images.google.com/images?hl=en&q=breast+cancer+month&um=1&ie=UTF-8&sa=N&tab=wi

Image from: http://ejiro-eunice.blogspot.com/2007/10/breast-cancer-awareness-month.html

ေမြးေန႕ဆုိတာ..

  • Posted: 5:57:00 AM
  • |
  • Author: Winkabar

ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္းလူေတြက ကုိယ္ေမြးတဲ့ေန႕ေရာက္လို႕ရွိရင္ ေမြးေန႕ပြဲေတြက်င္းပႀကတယ္။ အသက္တစ္ႏွစ္ႀကီးတာကို ဂုဏ္ျပဳတဲ့အေနနဲ႕ေပါ့။ တကယ္ေတာ့ ေမြးေန႕ရဲ႕ အဓိပၸာယ္ကဘာလဲ။ သူ႕ရဲ႕ အဓိပၸာယ္က တစ္ႏွစ္ႀကီးလာတာကိုဂုဏ္ျပဳတာထက္ေတာ့ပိုပါတယ္။ လူတစ္ေယာက္ေမြးလာၿပီဆုိရင္ အဲဒီလူရဲ႕မိသားစု၊ သူ႕ရဲ႕ အသိုင္းအဝိုင္း၊ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းေတြ အားလံုးကဝုိင္းၿပီးေတာ့ အသိအမွတ္ျပဳရတယ္။ ဟာ.. ဒီတစ္ေယာက္ေတာ့ေလာကထဲကုိေရာက္လာၿပီေပါ့။ သူေမြးလာၿပီဆုိကတည္းက သူ႕အသိုင္းအဝိုင္းကလူေတြဟာ အရင္က သူတို႕မလုပ္ဖူးတဲ့အလုပ္ေတြလုပ္လာရတယ္။ မိဘဆုိရင္ ကေလးထိန္း၊ ကေလးအတြက္ပိုက္ဆံရွာ၊ ကေလးအတြက္ ရည္မွန္းခ်က္ေတြထား၊ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းေတြက်ျပန္ေတာ့လည္း သူတို႕အသိုင္းအဝုိင္းထဲကုိ အသစ္ဝင္လာတဲ့လူတစ္ေယာက္နဲ႕ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ မိဘေတြနဲ႕အတူတူပဲ စိတ္ကူးေတြယဥ္ႀကတယ္။ ဥပမာ။ ။ ဒီကေလးႀကီးလာလုိ႕ ပညာတတ္ျဖစ္ရင္ ငါတို႕အမ်ိဳးဂုဏ္တက္တယ္ ဘာညာေပါ့။ ဒီလို လူတစ္ေယာက္ ေလာကႀကီးထဲစေရာက္လာတယ္ဆုိကတည္းက သူ႕ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ကလူေတြက သူ႕အေပၚမွာေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြစထားႀကတာေပါ့။ တစ္ႏွစ္ထက္တစ္ႏွစ္သူႀကီးလာတဲ့အခါက်ေတာ့လည္း သူတုိ႕ရဲ႕ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြက ပိုပိုၿပီးေတာ့ ႀကီးလာျပန္ေရာ။ ဘာလို႕လဲဆုိေတာ့ သူတို႕ဒီကေလးေပၚမွာေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ကိစၥက ျဖစ္ဖုိ႕နီးကပ္လာၿပီေလ။ သူတို႕ရဲ႕ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္က ကေလးတစ္ႏွစ္ျပည့္သြားတဲ့အခါမွာ မေသသြားပါဘူး။ အဲဒီကေလးအသက္တစ္ႏွစ္ျပည့္တုိင္း တစ္ႏွစ္ျပည့္တုိင္း သူတုိ႕ရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္တဲ့စိတ္ေတြကလည္း အဲဒီကေလးနဲ႕ အတူအသက္ေတြႀကီးလာခဲ့တယ္။ ဒါဟာ အဲဒီကေလး ဒီေလာကထဲမွာရွိေနတာကို အသိအမွတ္ျပဳတဲ့သေဘာေပါ့။ ဒီလူသူ႕ကို အသိအမွတ္ျပဳတဲ့လူေတြရွိေနလို႕လည္း အဲဒီကေလးရဲ႕ ဘဝက ျပည့္စံုလာတာမဟုတ္လား။ သူေမြးလာကတည္းက လက္ကမ္းႀကိဳဆုိမယ့္လူေတြမရွိဘူးဆုိရင္ အဲဒီလူရဲ႕ဘဝဟာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္မွ ဝမ္းနည္းစရာေကာင္းလုိက္မလဲ။ အဲဒီလုိ သူ႕ကို အသိအမွတ္ျပဳတဲ့ သူ႕အေပၚမွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြရွိေနတဲ့ လူတစ္သုိက္ ဒီေလာကႀကီးမွာရွိတယ္ဆုိတာကို ျပဖုိ႕အတြက္ လူေတြက ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း ကိုယ္ေမြးတဲ့ေန႕ကိုေရာက္ရင္ "ေမြးေန႕" ဆုိတာကို က်င္းပႀကတာပဲ။ ေမြးေန႕ဆုိတာ ကုိယ့္အတြက္ပဲြဆုိေပမယ့္ သူမ်ားေတြက က်င္းပေပးမွ ေပ်ာ္ရတာမဟုတ္လား။ ကုိယ္က ေမြးေန႕ပဲြလုပ္ဦးေတာ့ လာမယ့္လူမရွိရင္ အဲဒီပြဲကမျဖစ္ေတာ့ဘူးေလ။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ေျပာဖူးတယ္။ နင္တုိ႕ငါတို႕က သိပ္ခင္ႀကတာတဲ့။ အဲေတာ့ တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ရဲ႕ေမြးေန႕ကုိမွတ္ထားဖုိ႕ဆုိတာက အေရးမႀကီးဘူးတဲ့။ ေမြးေန႕မသိလည္း ခင္တယ္ဆိုတာ သိတယ္ သူေျပာခ်င္တာက အဲဒါေလ။ ဒါက သူပ်င္းလို႕ေျပာတဲ့စကားေနမွာေပါ့။ ကုိယ့္သူငယ္ခ်င္းေတြ ကိုယ္ခင္တဲ့လူေတြက ကုိယ့္ေမြးေန႕ကိုေမ့တာေလာက္ဝမ္းနည္းစရာေကာင္းတာမရွိဘူးထင္တယ္။ ေျပာမယ့္သာေျပာရတာ။ ကြ်န္မလည္း သူတို႕ေမြးေန႕ကို မမွတ္မိဘူး။ သူတို႕ေတြရဲ႕ ေမြးေန႕က ေႏြရာသီမွာေလ။ ေႏြရာသီဆုိ သူငယ္ခ်င္းေတြက အသြားအလာသိပ္မရွိႀကေတာ့ ေမြးေန႕ကိုလည္း သတိမထားမိဘူး။ ေမြးတဲ့လကိုေတာ့သိတယ္။ ရက္ကိုမသိဘူးျဖစ္ေနတာ :P ။

ကုိယ့္ရဲ႕ေမြးေန႕မွာ ကိုယ့္ေမြးေန႕ကို ဘယ္သူမွမမွတ္မိဘူး ဘယ္သူကမွလည္းအသိအမွတ္မျပဳေပးႀကဘူးဆုိရင္ အဲဒီလူရဲ႕ ေမြးေန႕က ဘာမွအဓိပၸာယ္မရွိေတာ့သလိုပါပဲ။ ဒီေတာ့ ကုိယ့္မိတ္ေဆြေတြရဲ႕ ေမြးေန႕ေတြကို မေမ့ေအာင္ႀကိဳးစားႀကပါ။ ဒီလူတစ္ေယာက္ကို တစ္ႏွစ္ပတ္လံုးမေခၚမေျပာျဖစ္ဦးေတာ့ ေမြးေန႕က်ရင္ Happy Birthday လို႕ေျပာလုိက္တာဟာ သူ႕အတြက္ ေပ်ာ္စရာတစ္ခုပါပဲ။ ပိုက္ဆံနဲ႕ေပးလို႕မရတဲ့လက္ေဆာင္တစ္ခုေပါ့။ ေမြးေန႕ဆိုတာ မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္းေတြအတြက္ ေလာကႀကီးထဲကိုေရာက္လာတဲ့ အဲဒီေမြးေန႕ရွင္ကို မင္း.. ဒီေန႕ ဒီေလာကထဲေရာက္လာတာ ဘယ္ႏွ ႏွစ္ေတာ့ရွိသြားၿပီ။ မင္းေဘးနားမွာ ငါတုိ႕ ငါတို႕ေတြရွိတယ္။ အၿမဲတမ္းအေထာက္အပံ့အေနနဲ႕။ ငါတို႕အားလံုးဟာ ဒီေလာကႀကီးထဲမွာ အတူတကြရွင္သန္ေနႀကတယ္။ ေလာကဓံတရားကုိ အတူတူခံစားရင္းနဲ႕ေပါ့ ဆိုၿပီးေျပာေနသလို ေမြးေန႕ရွင္အတြက္ကလည္း ဟာ.. ငါ့အသက္က ဘယ္ႏွ ႏွစ္ေတာင္ရွိသြားပါလား။ ငါဒီေလာကထဲကုိေရာက္တဲ့အခ်ိန္ေတြမနည္းေတာ့ဘူး။ ငါ ငါ့မိဘအတြက္ဘာေတြျပန္လုပ္ေပးၿပီးၿပီလဲ။ ငါ့ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းေတြ ေနာက္တျခားလူသားေတြ သူတုိ႕ေတြအတြက္ ငါဘာအက်ိဳးျပဳၿပီးၿပီလဲ။ အဓိကအေရးအႀကီးဆံုးက ငါ့ကိုယ္ငါေကာ ဘာေတြလုပ္ေပးၿပီးၿပီလဲ။ တစ္ႏွစ္ထက္တစ္ႏွစ္ ငါတိုးတက္လာတာလား။ ဆုတ္ယုတ္သြားတာလား ဆုိၿပီးဆန္းစစ္ရတဲ့ေန႕ဆုိလည္းမမွားပါဘူး။ တစ္ႏွစ္ထက္တစ္ႏွစ္တုိးတက္လာတယ္ဆုိရင္ေတာ့ ေရွ႕ေလွ်ာက္ဒီလမ္းအတုိင္းဆက္သြားရင္ ေအာင္ျမင္လာမယ္။ အဲလိုမဟုတ္ပဲ ဆုတ္ယုတ္ခဲ့မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ငါလုပ္ေန ကုိင္ေနတာေတြ ဘာေတြမွားေနလို႕လဲ။ ဘာေတြေျပာင္းလဲဖို႕လိုေနလဲ ဆုိတာကုိျပန္စဥ္းစားၿပီးေတာ့ ျပင္ဆင္ရမွာပါ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ လူဆုိတာကုိယ္ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့တဲ့ ေျခရာေတြကုိ ျပန္လွည့္ႀကည့္တဲ့အခါ ဂုဏ္ယူခ်င္ႀကတာပဲမဟုတ္လား။ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း ကုိယ့္ေမြးေန႕ေရာက္တဲ့အခါ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ျပန္သံုးသပ္မယ္ မွားေနရင္ျပင္မယ္ လမ္းမွန္ကို ေရြးေလွ်ာက္ျဖစ္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ကုိယ့္ဘဝရဲ႕ အတိတ္ကုိ ဘယ္အခ်ိန္ပဲျပန္လွည့္ႀကည့္ႀကည့္ ငါေအာင္တယ္ကြ ဆုိၿပီး ေျပာႏုိင္မွာ မလြဲမေသြပါပဲ။

ေမြးေန႕ရဲ႕အဓိပၸာယ္ဆိုတာဒါပဲေပါ့။ ကုိယ့္ကိုယ္ကုိ သံုးသပ္ဖုိ႕၊ ျပင္ဆင္ဖို႕ ေနာက္ၿပီး သူမ်ားေတြက ကုိယ္ဒီေလာကမွာရွိေနတာကို သတိရလား မရလားဆုိတာကို ဆန္းသပ္ရတဲ့ေန႕တစ္ေန႕ :P ။

ကုိယ့္မိတ္ေဆြေတြ အသိေတြရဲ႕ ေမြးေန႕ေတြကို တတ္ႏုိင္သေလာက္မွတ္သားထားၿပီး ေမြးေန႕ေရာက္ရင္ Happy Birthday ေလာက္ေတာ့ ေျပာဖို႕ဝန္မေလးပါနဲ႕။ ကုိယ္သူ႕ကို appreciate လုပ္တယ္ဆုိတာ အဲဒီလူသိႏိုင္ေအာင္လုပ္ပါ။ ဘယ္သူမဆို ကိုယ့္ေမြးေန႕မွာ လူမ်ားမ်ားက Birthday Wish လုပ္တာကိုေတာ့ ခံခ်င္ႀကတာခ်ည္းပဲမဟုတ္လား။

ေအာက္တုိဘာ (၅)ရက္ ေန႕ရဲ႕ ေမြးေန႕ရွင္တစ္ေယာက္အတြက္ အမွတ္တရ။

Eid Mubarak

  • Posted: 11:46:00 AM
  • |
  • Author: Winkabar




အစ္ေန႕ေရာက္လာၿပီ။ ရန္ကုန္မွာဆုိရင္ ဒီအခ်ိန္ဆုိ ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္ဖို႕ေကာင္းတာ။ တစ္အိမ္တက္တစ္အိမ္ဆင္းနဲ႕ မုန္႕ဖိုးလည္းရတယ္။ မုန္႕လည္းစားရတယ္။ ဒီမွာေတာ့ မနက္ ဗလီသြားတဲ့အခ်ိန္ေလးပဲ လူေတြ႕ရတယ္။ ၿပီးရင္ေတာ့ ေျခာက္ကပ္ကပ္ပါပဲ။ လူဆုိတာ ရွားပါးပစၥည္းျဖစ္ေနၿပီ အကုန္လံုးက ကားပဲစီးေနႀကေတာ့။ တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း ေတြးမိတယ္။ ႏုိင္ငံျခားမွာေနရတဲ့ဘဝက ေတာ္ေတာ္အထီးက်န္တာပဲလို႕။မိသားစုရွိေနေသးလို႔ေတာ္ေသးတယ္။ တစ္ေယာက္တည္းသမားေတြဆုိေတာ္ေတာ္ စိတ္ညစ္မွာပဲ။ အရင္ႏွစ္ကေတာ့ ေျပာျဖစ္တယ္။ ဒီႏွစ္အစ္က်ရင္ မုန္႕ေကြ်းမယ္လို႕ အဟီး။ ဒီႏွစ္အစ္ေန႕က စာနဲ႕နပမ္းလံုးေနတာ ည၁၂ နာရီမွပဲၿပီးတယ္။ အစ္ေန႕ေတာင္ မေပ်ာ္လိုက္ရဘူး။ စိတ္ေတာ့ေတာ္ေတာ္ညစ္ဖို႕ေကာင္းတယ္။ စေနေန႕က်ရင္ေတာ့ အိမ္မွာ ထမင္းေကြ်းမလို႕ အစ္ေန႕အတြက္။ လာခဲ့ပါလား။ မုန္႕ေကြ်းမယ္ေလ။ :P ။
Eid Mubarak.. !